پرزیدنت ترامپ با این وعده سر کار آمد تا سرمایه داری مالی را از میان بردارد و سرمایه داری مولد را به جای آن بنشاند . در این منطق ، او معتقد است که خسارات ناشی از جنگ سوریه را ایالات متحده نباید بپردازند ، بلکه این مسئولیت بر دوش شرکت های فراملیتی است . آیا این انقلاب در روابط بین الملل می تواند مطلوب و ممکن می باشد ؟

صد و چهار ده کشور عضو و ٬٬ دوستداران سوریه ٬٬ ،برای باز سازی سوریه از دست عناصر جهادی آماده شده بودند . اما پس از شکستی که خوردند ، هیچ کدام حاضر نشدند برای باز سازی این کشور پولی پرداخت کند . هر چند هیچ مشکلی با کشورهایی که پناهندگان سوری را پذیرفتند نداشتند ؛ چرا که این عمل به ظاهر بشر دوستانه ، تنها به خاطرمحروم ساختن سوریه از منابع انسانی آن بوده است .
به خصوص ،همه ی این افراد امیدواربودند که بتوانند قرار دادهایی برای باز سازی سوریه بدست آورند تا پوششی بر جنایات آنها باشد .
ESCWAدر هفتم و هشتم ماه اوت ، کمیسیون اقتصادی سازمان ملل برای آسیای
غربی که در بیروت گردهمایی داشتند ، هزینه ی باز سازی سوریه را حداقل ۳۸۸ میلیارد دلار برآورد نمود . و در ماه سپتامبر گذارش دقیقی از آن را ارائه خواهد دهد. از آنجاییکه برای همه آشکار است که آن چه بر سر سوریه آمده ربطی به ٬٬ جنگ داخلی ٬٬ ندارد ، بلکه تهاجمی به دست عناصر خارجی بوده است ،این کمیسیون گذارش خود را تحت عنوان : سوریه ، هفت سال جنگ . عنوان کرده است ، که مفهوم آن هفت سال جنگیدن و نه هفت سال جنگ بوده است .
در ماه آوریل گذشته ، لبنان که جمعیت آن سه برابر کمترCEDREبه هنگام کنفرانس
سوریه می باشد ، تنها ۱۱ میلیارد دلار کمک بین المللی دریافت نمود .
ایالات متحده که جنگ سوریه را از سال ۲۰۰۴طراحی کرده بودند ، حاضر نیست کمترین پولی پرداخت نمایند . به عقیده ی دولت ترامپ ، این جنگ از سوی دولت بوش پسر طراحی شده بود و به دست اوباما پیاده شد . این در حالی است که این دو دولت برای منافع ملت ایالات متحده فعالیت نمی کردند ، بلکه منافع طبقه فراملیتی مالی را تامین می نمودند . با اینکه آنها کشور سوریه را نابود کردند ، اما اقتصاد ایالات متحده نیز دستخوش این نابودی گردید . از این رو واشنگتن نباید پولی پرداخت کند ، بلکه افراد و سازمان های فراملیتی که به طور مستقیم در این جنگ شرکت داشتند ، باید پول باز سازی را پرداخت نمایند .
به طور مثال ، ذخایر سرمایه گذاری ایالات متحده که رقیب گروه کارلایل و ک ک ار می باشدکه به هنری کراویس تعلق دارد ( ارزش سهام بورس آن به مبلغ ۱۵۰ میلیارد دلار می باشد ) .
او ژنرال داوید پترائوس را به کار گرفته تا بتواند دخایر مالی و سلاح را به القاعده و داعش برساند [1] . همینطور کارخانه ی اتومبیل سازی تویوتا ی ژاپن ، تمام ماشین های نو را به داعش تحویل داده ( ارزش سهام بورس آن ۱۷۰ میلیارد دلار می باشد ) [2] . همین طور سازنده ی ماشین های کاترپیلار که به عناصر جهادی دستگاه های تونل سازی را برای ساختن شبکه های زیر زمینی تحویل داد ( ارزش سهام بورس آنها ۷۶ میلیارد دلار می باشد ) . شرکت سیمان سازی فرانسوی سویسی لافارژ - هولسیم که ۶ میلیون تن سیمان برای ساخت پناهگاه های زیرزمینی در اختیار آنها قرار دارد ( ارزش سهام بورس آنها ۴۰ میلیارد دلار میباشد ) [3] و غیره .
تعهد این سازمان ها در پیاده سازی طرح آدمیرال آرتور سبرووسکی ، برای از میان بردن دولت ها و سازمان های خاور میانه ی بزرگ ، شاید به این مفهوم باشد که آنها یقین داشتند که بتوانند به منابع طبیعی منطقه - تحت حمایت ارتش کشورهای غربی -دست پیدا کنند .
با مجبور ساختن سازمان های چند ملیتی به پرداخت خسارات جنگی، به مفهوم برخورداری از کمک های مالی برخی دولت ها از جمله عربستان سعودی ، کویت ،قطر و ترکیه باشد که چه هزینه ی این جنگ را پرداخته اند ، و چه برخی از شهروندان آنها به طور علنی از عناصر جهادی حمایت مالی نمودند .
چنانچه جمهوری عرب سوریه بتواند تمام مدارک لازم را در نقش داشتن آنها در حین جنگ فراهم آورد ، می تواند در برابر محاکم کشور از نفوذ اجتماعی آنها شکایت کند .و مطابق با بیانات پرزیدنت ترامپ ، سوریه خواهد توانست از حمایت دولت جدید ایالات متحده بهره مند شود .
از این رو به نظر می رسد که می توان بدون آنکه دولت هایی را وادار به پرداخت هزینه های جنگی نمود ، مبلغ ۳۸۸ میلیارد دلاری که توسط بخش اقتصادی سازمان ملل تعیین شده است ، فراهم آورد .
در پایان تمام جنگ ها ، باز سازی توسط سازمان های ملی انجام می گیرد . اما آن چه که صورت جدیدی دارد ، و نتیجه ی جهانی شدن اقتصاد می باشد ، آن است که می توان از این پس بر سازمان های فراملیتی فشار آورد .
[1] “میلیاردها دلار جنگ افزار علیه سوریه”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 22 ژوئيه 2017, www.voltairenet.org/article197208.html
[2] « Le département US du Trésor enquête sur les approvisionnements de Daesh », Réseau Voltaire, 8 octobre 2015.
[3] “افشاگری : جهاد طلبی نزد لافارژ-هولسیم (Lafarge-Holcim)”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 24 مارس 2017, www.voltairenet.org/article195760.html