صالح مسلم که کرد سوریه است و دستیار پرزیدنت اردوغان بوده ، جماعت کردها را به سمت شکست هدایت کرده. کوشش او امروزه جبران خسارت هایی است که متحمل شده و هم اکنون حکم جلب او توسط دولت آنکارا صادر شده است .

رسانه های غربی حوادث خاور -میانه را با بررسی مسائل تک تک دولت ها مورد تحلیل قرار می
دهند . و مخاطبینشان ، که اغلب از جریان تاریخی این منطقه آگاهی ندارند ، از شنیدن اخبار این
رسانه ها تعجب نمی کنند و نمی توانند درک کنند که ٬٬ خاور میانه دارای پیچیدگی است ٬٬ و در
جنگ دائم به سر می برد .

لذا ، خاور میانه ، به طور مثال به هیچ وجه مشکلت قاره ی اروپا را ندارد ، بلکه به قاره ی
افریقا شبیه است ، چرا که مرزبندی های آن بر واقعیتی جغرافیایی پایه ریزی نشده ، بلکه نتیجه
ی توافقات قدرت های استعمار گر بوده است . لذا ، طی قرن گذشته ، دولت های خاور میانه
کوشیده اند تا ملیت هایی که در آنجا ساکن بوده اند به صورت یک ملت واحد درآورند . در واقع
تنها عمل کرد کشور مصر ، سوریه و عراق در این جریان موفق بوده است .

در طی این پنج سال اخیر ، رسانه های غربی ادعای ٬٬ انقلبی دمکراتیک ٬٬ در کشور های تونس ،
لیبی ، مصر و سوریه نمودند ، هم چنین کشور ایران را به مداخله در کشورهای بحرین ، لبنان و
یمن و به ایجاد ٬٬ تروریزم ٬٬ در عراق متهم کردند . حال ، تمام نیروهای درگیر ، به استثنای
دیکتاتورهای- نفتی خلیج ، این قرائت از حوادث را منتفی دانسته و خود ، تحلیل منطقه ای
کامل ٬٬ متفاوتی را ارائه نمودند .

به طور مثال ، وضعیت کردها را بررسی کنیم . من به همان اندازه قادرم تا وضعیت داعش را
توضیح دهم ، اما این مورد دوم ، برای مخاطبین غربی دشوار تر خواهد بود .

مطابق با نشریات غربی ، کردها در کشور عراق زندگی خوبی دارند ، در آنجا از خود مختاری
نسبتا ٬٬ کاملی برخوردارند ، و از این خوشحال اند که کادر و سیستم فدرال آنها توسط ایالت
متحده دیکته شده . آنها در سوریه چه با دیکتاتوری علوی ها و خانواده ی اسد می جنگند و چه با
تند گرایان سنی داعش . و به طور مفرط در ترکیه تحت فشار و سرکوب قرار دارند . این در
حالی است که ملت آنها می تواند و باید در سوریه کشوری مستقل داشته باشد و نه در ترکیه .

اما خود کردها از این موضوع تفسیر دیگری دارند .

کردها دارای فرهنگی مشترک می باشند ، اما زبان و تاریخ آنها با یکدیگر متفاوت است . به طور
مثال ، آنهایی که در عراق به سر می برند ، در طور جنگ سرد به طور کامل متمایل به ایالت
متحده بودند ، آنهایی که در ترکیه و سوریه به سر می بردند ، متمایل به اتحاد جماهیر شوروی
داشتند . از آنجاییکه کردهای ترکیه متمایل به اتحاد جماهیر شوروی بودند ، ایالت متحده ،
مهاجرت آنها را به سوی ترکیه تدارک دید ، به صورتی که ترک ها تمایلی به ترک پیمان ناتو
را تشویق نمود . به هنگام جنگ داخلی سال PKK نداشته باشند ، و سپس سرکوب کردهای
های ۸۰ میلدی ، کردهای ترکیه همراه با رهبر خویش عبدالله اوجالن ، به صورت گروه های صد
هزار نفره به سوریه پناهنده شدند و در آنجا مورد حمایت قرار گرفتند . و در سال ۲۰۱۱ ، ملیت
سوری را دریافت نمودند .

اکنون به بخش حاد مسئله بپردازیم : هیچ کس و حتا آنهایی که می خواستند تا ٬٬ بهار عربی ٬٬ را با
تکنیک های جنگی نسل چهارم بگسترانند ، به هنگام نخستین جنگ سوریه ، اشاره ای به مسئله
ی کردها ننمودند. همه چیز به آرامی و به هنگام جنگ دوم سوریه آغاز شد ، که با کنفرانس خود
خوانده ی ٬٬ دوست داران کشور سوریه ٬٬ در پاریس ، به هنگام ماه ژوئیه ۲۰۱۲ اتفاق افتاد .

اعلمیه ی رهبران کشورهای متحد ناتو ، این فرض را به وجود می آورد که جمهوری عرب سوریه ،
به زودی ساقط خواهد شد و برادران مسلمان می توانند قدرت را به دست بگیرند ، همان گونه که
در تونس ، لیبی و مصر موفق به این کار شدند . کشور ترکیه از ملت های ساکن در شمال این
کشور دعوت کرد تا به آنجا بیایند و خود را از شورش های ٬٬ انقلبی ٬٬ حفظ کنند . در ماه
سپتامبر ، ٬٬ والی ٬٬ ترک با نام وزل دالماز انتخاب شد – که عنوان والی به دوران عثمانی باز
می گردد و یادآور سلطان زور گو ست . با حکم مستقیم نخست وزیر اردوغان ، میلیاردها دلر
از پول دیکتاتورهای-نفتی خلیج به میان ٬٬ پناهندگان ٬٬ تقسیم شد .

در آن زمان ، چون همه در تفکر تضعیف کشور سوریه بودند ، کسی متوجه نشد که علتی جانبی
برای انتقال این جمعیت به آنجا وجود دارد . با این حال یکی از نزدیکان سامانتا پاور که کلی م.
گرین هیل نام داشت ، مقاله ای دانشگاهی با این عنوان چاپ نمود: ٬٬ مهندسی استراتژیک
مهاجرت ، به صورت سلح نظامی [1] ، که می بایستی توجه بسیاری را به خود جلب کند .

کشور ترکیه ، شهرهای جدیدی را به وجود آورد تا پناهندگان سوری را در آنجا اسکان دهد ، اما
عجیب آن که هیچ گاه آنها را به آنجا وارد نکرد . این شهرها هم چنان خالی از سکنه مانده اند.
آنکارا ، در حال تفکیک پناهندگان از طریق شناخت گرایشات سیاسی آنها ست . و آنها را چه در
کمپ ها نگهداری می کند تا روش های نظامی به آنها تعلیم دهد و به کشورشان برای جنگیدن باز
فرستد ، و یا آنکه میان هم وطنان خود آنها را جای دهد و از کار آنها بهره کشی کند .

در شمال سوریه ، اکثر جمعیت باقی مانده ، مسیحیان ، کردها و ترکمن ها می باشند . ترکمن ها
به طور گسترده در خدمت کشور ترکیه بودند و آنها را ٬٬ گرگ های خاکستری ٬٬ کادر بندی
نمودند ، که به مفهوم میلیشیای فاشیست سال های ۱۹۶۸ می باشد که توسط ناتو به وجود آمد .
از سوی دیگر دمشق نیز ملیشیای مسیحی و کرد به وجود آورد تا امنیت سرزمینش حفظ شود .
در طول دو سال کردهای سوریه تحت فرمان جمهوری عرب سوریه مبارزه کردند .

یکی از آنها که به عبدالله اوجالن و برادران کرد خود خیانت نمود ، صالح مسلم نام داشت که با
ترکیه پیمان بست ، در حالی که این کشور در سال های ۸۰ نیمی از خانواده ی او را به قتل
رسانده بودند او به طور مخفی با پرزیدنت اردوغان و پرزیدنت هلند در ۳۱ ماه اکتبر سال ۲۰۱۴
در کاخ الیزه دیداری داشت و با آنها تعهدی بست ، که کشور فرانسه و ترکیه ، دولت مستقل
شمال سوریه را به رسمیت بشناسند و او رئیس جمهور آنجا باشد . در عوض ، او وظیفه داشت تا
در منطقه دست به ٬٬ پاک سازی های قومی ٬٬ بزند و جماعت مسیحی آنجا را قتل عام کند ،
مانند : یک قرن پیش که بعضی از کردها در خدمت عثمانی ها دست به کشتار مسیحیان زدند .

سپس می بایستی اعضای پ ک ک را از آنجا بیرون کند ، تا پناهندگان سنی سوریه در مناطق
کردنشین ترکیه جای بگیرند .

این طرح تاریخی طولنی دارد : احمد داووداغلو و هم تای فرانسوی او آلن ژوپه ، در سال (
۲۰۱ ) پیش از مداخله ی نظامی ترکیه در کشور لیبی و پیش از حوادث سوریه ، مقدمات آن را ۱
چیدند. پنتاگون در سپتامبر ( ۲۰۱۳ )، به طور علنی از آن حمایت نمود و زمانی که روبن رایت ،
نقشه ی این کشور آینده را ترسیم نمود ، آن را به صورت خلفت داعش در نیویورک تایمز چاپ
نمود . این کشور می بایستی ٬٬ کردستان ٬٬ نامیده شود ، در حالی که محل آن در سرزمین
در سال ( ۱۹۱۹ )عنوان کرده King-Crane موصوف به کردستان تاریخی قرار نداشت که کمیسیون
بود و کنفرانس سوور نیز در سال ۱۹۲۰ آن را تایید می کرد . دولت دوم نام ٬٬ سنی استان ٬٬
نامیده می شد و میان عراق و سوریه قرار می گرفت و مسیر ٬٬ جاده ی ابریشم ٬٬ را به طور کامل
قطع می کرد .

( این طرح ، اهداف سلطان عبدالحمید دوم و ترک های جوان و معاهده ی لوزان به سال( ۱۹۲۳
را برآورده می کرد ، که در آن ترکیه به طور کامل سنی مذهب می شد و دیگر ملیت های
می بایستی اخراج و یا قتل عام شوند . رافائل لمکینز ، برای جلوگیری از تحقق این طرح و
محکوم نمودن آن که هم زمان با قتل عام ارامنه و یونانیان پونتیک آغاز می شد ، این طرح را
با واژه ی ٬٬ قتل عام ٬٬ عنوان کرد : واژه ای که امروزه مسئولیت آن به گردن آقایان
ژوپه و هلند هم چنین داوود اوغلو و اردوغان می باشد .

قضاوت اشتباه بر این مطالب نداشته باشید ، زیرا همان گونه که پاریس و آنکارا می خواهند کشور
ترکیه ی سنی مذهب به وجود آورند ، اکثریت سنی مذهبان آنجا با این امر مخالف اند . به این
سبب ما امروزه شاهد سرکوب های وحشیانه ای از سوی ترکیه و خلیفه ی خود خوانده ی
داعش در منطقه می باشیم .

در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۵ ، دولت اردوغان ، به وسیله ی داعش در منطقه ی ( سوروچ ) ترکیه،
دست به عملیاتی زد که هم زمان کردها و علوی ها را به کشتن داد – علوی های ترکیه ، با
علوی های سوریه از جمهوری عرب سوریه حمایت می کردند . به این صورت ، صلح موقت ۲۰۰۹
پایان گرفت . در آن واحد نیز ، آذوقه و مایحتاج اولیه را به بخشی از پناهندگان خاص سوریه قطع
کرد . این آغاز عملیاتی شدن طرح مورد نظر از سوی دولت ترکیه بود . و هم چنین سبب شد تا
این کشور به قعر دوزخ قدم بگذارد .

در ماه اوت ، کشور ترکیه پناهندگان سوری را که از مایحتاج اولیه محروم مانده بودند به سوی
اتحادیه ی اروپا روانه کرد . در ماه اکتبر ، در کشور سوریه مردی با نام صالح مسلم ، به اقلیت
های مسیحی و آشوری حمله برد و کوشید تا مدارس آنها را به زور به مدارس کردی بدل نماید ،
که گرایش کردی HDP هم زمان در ترکیه نیز ، حذب آ ک پ اردوغان ۱۲۸ عضور فعال سیاسی
داشتند دستگیر نمود و هم چنین ۳۰۰ تجارت خانه ی کردها را مصادره نمود . نیروهای مخصوص
ترکیه بیش از ۲۰۰۰ کرد ترکیه را کشتند و بخش های وسیعی از شهر های سیزر و سیلوپی را
منهدم ساختند . مخاطبین ما چنانچه این اخبار را دنبال کرده باشند ، خواهند دید که وسایل ارتباط
جمعی غرب ، از آنها یادی نکردند و بعد از گذشت یک سال ، از شهدای سیزر و سیلوپی یادی
کردند .

با کمک مسعود بارزانی – رئیس جمهور ٬٬ مادام العمر ٬٬ منطقه ی کردستان عراق – صالح مسلم
به طور اجباری از جوانان کرد سوریه ثبت نام کرد تا گروه خود را وسعیع تر سازد و منطقه را در
خوف و وحشت فرو برد . در اینجا نیز وسایل ارتباط جمعی غرب ، هیچ گاه این موضوع را عنوان
نکردند و به صورت دلفریبی از به وجود آمدن دولت روژاوا نام بردند . در حالی که این جوانان
سوری به طور دسته جمعی دست به اعتراض می زنند و به نیروهای دفاعی سوریه محلق می
شوند .

در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۶ ، پرزیدنت اردوغان ، اعلم کرد که کشور ترکیه ، بخشی از پناهندگان
سوری را که در آن کشور باقی مانده اند ، ملیت ترکی خواهد داد - به خصوص آنهایی که طرح
ترکیه ی سنی مذهب را حمایت می کنند . و به آنها آپارتمان هایی را خواهد بخشید که از چهار
سال پیش ساخته شده و سکونت آنها را انتظار می کشد .

صالح مسلم ، از آن جاییکه میان بلند پرواز های شخصی خود و اتحاد نیروهایش با برادران ترک
در فشار قرار گرفت ، علیه آنکارا موضوع خود را تغییر داد و از ماه نوامبر حکم جلب او از سوی
این کشور صادر گردید . پس از آن که پرزیدنت اردوغان ، مدیر کل ناتو را نزد خود پذیرفت ، اعلم
کرد ٬٬ تعهد نامه ی لوزان ٬٬ را دوباره بررسی خواهد کرد . قصد او ملحق ساختن بخشی از جزایر
، یونان و شمال قبرس و بخشی از سوریه و عراق به کشور خود بوده و در سال ۲۰۲۳
امپراطوری ترک- مغول را برای هفدهمین بار احیا خواهد کرد .

از آن زمان به بعد است که ارتش ترکیه ذره ذره منطقه ی ( جرابلس ) سوریه و ( باشیکا )
عراق را می بلعد . زمانی که نخست وزیر عراق -حیدر ال-عبادی - به کشور ترکیه برای این
عملیات نظامی هشدار داد ، پرزیدنت اردوغان به او پاسخ دندان شکنی داد و گفت : ٬٬ او در
. جایگاهی نیست که اظهار نظر کند ٬٬ و او را تهدید کرد تا ٬٬ سرجایش بنشیند ٬٬
شورای امنیت ، دو بار سفیر ترکیه و وزیر سابق امور خارجه ی این کشور فریدون ه. سینیرلیوغلو
را فرا خواند ، آنها چنین عنوان کردند که کشورشان به نفع ملت ها عمل کرده و دولت عراق نباید
قوانین بین الملل را پیش بکشد و اعتراض کند .

در حبهه ی جنگ ، باید دو جناح وجود داشته باشند ، و نه سه جناح . جنگ کنونی ، کشور ترکیه
را که خواهان تقسیم جمعیت به گروهای دینی و ملیتی است و تسلط یکی از آنها بر دیگران می
باشد ، در یک سو قرار داده ، که در سوی دیگر آن جمهوری عرب سوریه می باشد که خواهان
ایجاد صلح و برابری و در کنار هم قرار دادن کلیه ی اقوام کشورش می باشد .

شما نیز می توانید جبهه ی خود را تعیین کنید ؟

ترجمه توسط
Sylvia Bejanian
منبع
ارمنستان Noravank Foundation

[1“Strategic Engineered Migration as a Weapon of War”, Kelly M. Greenhill, Civil War Journal, Volume 10, Issue 1, July 2008.