لندن از تکه های باقی مانده ی امپراطوری خود در برابر ایران دفاع می کند

در پایان جنگ دوم جهانی ، انگلستان حاضر بود با ترش رویی امپراطوری خود را از دست بدهد . در تمام مناطق ، بانک های مرکزی مستقلی به وجود آورد تا بتواند به چپاول مستعمرات تازه استقلال یافته ی و اجتماعاتی بپردازد و بتواند نیمی از ثروت های ملی آنها را تصاحب کند .

نخست وزیر دوران شاه ، دکتر محمد مصدق ، تحمل غارت ودزدی سود ۵۰٪ نفت کشورش را توسط کمپانی آنگلیسی-ایرانی ( آی او سی ) را نداشت . به همین علت این کمپانی را ملی اعلام کرد . در حالی که این کمپانی بخشی از مالکیت وزارت نیروی دریایی انگلستان بود و لندن بیم آن را داشت تا این رویه در تمام جهان سوم انتشار یابد .

از دیدگاه کشورهای غربی ، ایران یک معترض خطرناک است .
وینستون چرچیل ، نخست وزیر پادشاه انگلستان ، توانست متحد خود ایالات متحده را در دوران آیزنهاور متقاعد سازد تا دولت دکتر مصدق را سرنگون سازد . در عملیات مشترک سازمان ام آی ۶ و سازمان سیا ، تحت عنوان ٬٬ عملیات آژاکس ٬٬ با رهبری کرمیت روزولت و هربرت شوارتزکوف این اتفاق افتاد . کرمیت روزولت ، نوه ی پرزیدنت تئودور روزولت بود که به استعمار آمریکای لاتین پرداخت ، و نفر دوم پدر ژنرال نورمن شوارتزکوف بود که جنگ خلیج را علیه صدام حسین به راه انداخت.

انگلیس و آمریکا توانستند ژنرال فضل الله زاهدی را به مقام نخست وزیری برسانند ، و سپس ساواک را که پلیس ددمنش سیاسی بود ، به وجود آوردند و در این راستا جنایتکاران پیشین گشتاپو را به کار گماردند . ملت ایران برای به دست آوردن استقلال خود بهای سنگینی را پرداخت.

عملیات آژاکس برای انگلیس و آمریکا یک موفقیت بود . و توانست الگویی برای انقلاب های قلابی باشد که برای تغییر رژیم در کشورها به کار گرفته می شد ،و استعمار ۳۵ ساله آنها را پابرجا نگه می داشت و نمیگذاشت تا ملت ها طعم آزادی را بچشند .

زمانی که محمد رضا شاه پهلوی قصد داشت قیمت نفت را از طریق سازمان اوپپ افزایش دهد ، ایالات متحده حکومت او را ساقط کرد و در این تفکر خام خود جانشینی را برای او تعیین کرد . اما از آنجاییکه گاوچرانان از مربیان انگلیسی خود از ظرافت کمتری برخوردارند ، با روی کار آمدن امام روح الله خمینی ایران به قهرمان مبارزات ضد امپریالیستی بدل شد.

این همان تنشی است که امروزه با آن مواجه هستیم . به مانند دوران دکتر مصدق ، میزان استخراج نفت ایران ، به علت تهدیدات کشورهای غربی کاسته شده . نیروی دریایی پادشاهی انگلستان نفت کش ایرانی را توقیف نمود ( کشتی روز ماری در سال ۱۹۵۲ و گراس یک در تنگه ی جبل الطارق در ۲۰۱۹ ) . به مانند همیشه ، انگلستان حق تصاحب این دو کشتی را از آن خود می داند ، در حالی که این ادعای ناشی از نخوت و تکبر آنها ست . در دوران دکتر مصدق ، آنها مدعی شدند که ایران با دزدی از منابع نفتی آنها نفت صادر می کند ( چرا که از ملی شدن این صنعت جلوگیری می کردند ) ، امروزه نیز مدعی هستند که ایران با دور زدن تحریم ها نفت می فروشد ( در حالی که این تحریم ها مغایر با حقوق بین الملل می باشند ) .

چنانچه در این تنش انگلستان برنده باشد ، برای چندین دهه آزادی کشورهای تحت استعمار خود را به عقب می کشد ، و چنانچه ایرانی ها برنده باشند ، دروازه های جهانی را خواهند گشود که متحول شده است .

راه میانی نیز وجود دارد . لندن و واشنگتن در سال ۱۹۵۲ متحد شدند ، اما به تدریج ایالات متحده در سال ۱۹۵۷ بخشی از امپراطوری انگلستان را در دوران بحران کانال سوئز ، به اختیار خود درآورد. در آن زمان واشنگتن در مجادلات میان جمال عبدالناصر و بریتانیا شرکت داشت ، و متوجه شد که در این حین فرانسه و انگستان و اسرائیل به یکدیگر نزدیک شده اند ، اما تنها به هنگام عملیات بی بازگشت آنها ، مداخلات خود را آغاز نمود . امروزه ایالات متحده همچنان از انگلستان فاصله می گیرد و منتظر است تا لغزشی از سوی لندن روی بدهد تا برای ٬٬ نجات صلح ٬٬
وارد میدان شود . مشاورین انگلیسی در عربستان ، بحرین ، امارات، عمان و قطر حضور دارند .
واشنگتن در برابر ایران دو هدف را دنبال می کند . نخست نابود سازی زیر ساخت های دولتی این کشور ، به همان گونه که در افغانستان ، عراق و لیبی عمل نمود و کوشید در سوریه نیز این روند را ادامه دهد . این استراتژی رامسفلد سبروسکی نام گرفته است . دومین هدف کنترل بر صادارات هیدرو کربن های ایران است تا بتواند بازار جهانی را قبضه کند . این استراتژی ترامپ و پمپئو نامیده شده . دیالکتیک مربوط به برنامه ی اتمی تنها یک بحث کوچه بازار است که تمام جهان می داند که ناشی از توهمات آنهاست .

از آن جاییکه وایت هال می کوشد تا از بازمانده ی امپراطوری خود دفاع کند ، و در موضوع برکسیت که امکان مدیریت آن وجود ندارد و دیر هنگام ظهور کرده وامانده است . انفجار در دولت ترزا می ، این امکان را برای امپراطوری فراهم کرده تا خود را درگیر هر ماجرای بی تفکری نماید .